Tuesday, December 18, 2012

Neither



Neither am I prim and proper
Nor am I meek and humble
Neither do I have the sweetest gesture
Nor do I have statistics that mumble

Neither do I look graciously
With features I proudly show
Nor do I speak words numerously
That on my aesthetic mouth flow

Neither have I sugared smile
That makes all boys bend their knees
Neither have I lots of pile
That makes all statements cease

I am but a sleeping duckling
Ready to rise at any meridian
Waiting for the clock’s perfect ticking
Of turning myself into a beautiful swan





-Jave A.Matugas-
April 7, 2012

I wrote this poem three days before my eighteenth birthday. I dedicate this "piece of art" to myself.

Da, Mayra!




DA, MAYRA!

Characters:
Samantha
Samara
Samuel

Samantha:       Hay, salamat. Nahuman na gyod intawn atong gipang-andam nga mga pagkaon para sa atong surprise nilang mama ug papa para sa ilang anniversary. After three hours, kompleto na gyod ang putahe nga atong giandam.

Samara:           Sakto gyod ka, Samantha. Gikapoy baya gyod ko aning buhata, pero para nilang mama, ako gyong giantos ang kakapoy.

Samantha:       Ang cake pud nga atong gihagoan, na-bake na gyod. Heart pa baya gyod ang porma ani. Chocolate pa gyod. Ug ato na sab na-design-an og mga icing nga mga buwak. Puwede na god ko makapahuway. Salamat intawn.

Samara: Bitaw. Lami baya gyod kaayo na nga cake tungod kay naa gyod ang sugar, spice, and everything nice. BAKED WITH LOVE pa gyod na. Kana baya gyod ang HEART AND SOUL sa atong surprise para nila karon. Di gyod na puwedeng makaon sa laing tawo. O, sige, Samantha. Moadto usa ko sa sala, mopahuway usa ko. Total naluto na man ang mga pagkaon ug naa na nabutang sa lamesa, taboni na lang na aron dili langawon. Mopahuway usa ko. Okey?

Samantha:       Oy, oy, Manang Samara! Unsa’y gikapoy ka? Ayaw gyod pag-iningon ana. Kita bayang duha ang nagluto, ha. Kon gikapoy ka, gikapoy sab ko. Ika’y tabon sa mga pagkaon. Mopahuway sab ko.

Samara:           Ayaw kuno paggara-gara diha, Samantha. Taboni na. Ug ayaw’g sunod nako sa sala.

Samantha:       Bahala diay ka. Mopahuway sab ko, uy. Ikaw ra’y gikapoy, ha. Ikaw ra? Baya. Ay. Naa ra ang sofa, molingkod na ko. Hay, kahumok sa among sofa. Mao ra og mga balhibo. Haaa-

Samara:           Kagahi ba gyod nimo, Samantha. Naabot na lang gyod ta sa sala, nakalingkod na lang ka diha sa sofa, wa pa gihapon ka naminaw nako. Balik kuno didto.

Samantha:       Di ko! Kitang duha’y tabon. Kagaan ra anang buhata, ah. Ako pa gyod imong patabonon. Seys!

Samara:           Gaan gani, maong ikaw na la’y tabon.

Samantha:       Di. Ko. Maglingkod na lang ko diri. Maayo na kaayo ni akong puwesto, o. Nakasandig na ko sa sofa.

Samara:           Aw, sige. Anion na lang ni nato aron maghuman ta. Mag-contest tang duha. Kon kinsa ang unang’ moistorya, siya’y motabon sa mga pagkaon. Sugot?

Samantha:       O, sige. Go!

(Speak through their mind)

Samara:           Sus baya aning Samantha, uy. Kapila ra gyod anang tabon, di pa gyod kabuhat. Isugo pa gyod. Pastilan. Pagkatapolana gyod bayhana. Ang mata baya, kalugwaon. Maka-head to foot, mao ra’g wa na’y ugma.

Samantha:       Kani gyod si Samara, grabeeeeeng katapolan. Hasta pagtabon sa pagkaon, di gyod mabuhat. Di gyod mosugot sugoon. Pastilan. Mata lang, ay. Nagsiga. Makatutok, wagas.

Samara:           Aba. Wa gyod moistorya, o. Huh. Nagtuo siguro ni siya nga mosuko ko ay. Di gyod ko papildi aning akong kaluha. Siya gyod ang makatabon sa pagkaon.

Samantha:       Istorya na, Samara. Ikaw ra gihapo’y mag-antos. Di gyod ko moistorya. Bahala ka, kaluhaa ka.

Samuel:           Hi,  mga Sisters! Musta you? K ra you? Yow?

Samantha:       Bahala ka diha, Samuel. Di gyod tika tubagon. Di ko palabot nga mapildi ko aning Samara kon moistorya ko.

Samara:           Hello na lang diha, Samuel, pero di ko puwedeng mapildi aning Samantha.

Samuel:           Wa’y tawo? Wa lagi’y motubag? Yuhoo?

(Silence)

Samuel:           Ayo! Palit ko’g ice!

(Silence)

Samuel:           Ay, ambot ninyo! Mao ra man mo’g mga amang. Naa man unta mo’y mga dila, di man mo maningog. Bahala mo, uy. Gigutom ko. Moadto ‘sa ko’s kusina.

(Speak through their mind)

Samara:           Hala, patay. Kaonon to ni Samuel ang mga pagkaon sa lamesa ron. Para baya to nilang Mama. Na, unsaon na man ni ron? Istorya na diha, Samantha. Badlonga si Samuel.

Samantha:       Aguy! Kani gyod si Samuel. Pahamak. Kon mokaon baya ning tawhana, hurot gyod tanang pagkaon. Di gyod lung-an basta naa pa’y mahabilin. Hoy, Samara! Kihol na diha. Badlonga si Samuel.

Samuel:           Oy! Daghana’g pagkaon da. Naa’y pansat, hmm, kadagko. Naa’y humba, uy pinakupsan. Naa’y danggit, shocks, giprito. Naa’y usa ka bandehadong kan-on. My peyborit. (Puzzled) Hala! Ngano diay ni? Wa man unta’y nag-birthday. (Talks to himself) Pangutan-on kaha nako akong mga Sisters. (Yells) Mga Sisters! Unsa’y okasyon?

(Silence)

Samuel:           Ay, ambot uy. Di manubag. Mao ra’g mga wa’y baba. Bahala mo, uy. Mokaon ko. Gigutom ko. Paniudto na. Bantay bitaw’g badlongon ko ninyo ha. Anha ra mo mangistorya kon mokaon na ko. Magsugod na ko’g kaon!

Samantha:       Patay. Kalimota baya namo’g ingon aning Samuel nga anniversary nilang Mama ug Papa. Di baya gyod ni kahinumdom sa mga okasyon. Hasta sa iyang birthday. Hurot gyod ning mga pagkaon ron. Grabeha baya gyod ani niya mokaon. Baboy baya gyod. Hoy, Samuel. Para na nilang Mama’g Papa. Anniversary nila karon. Kalabaaaaaad gyod nimo, Samuela ka.

(Samuel adlibs)

Samara:           Mao ra man ni’g wa’y kaon si Samuel, uy. Puno kaayong baba. Wa’y puangod makahungit. Naa pa’s kamot. Naa pa’s kutsara. Naa pa’s tinidor. Hoy, Samantha. Badlonga na si Samuel.

Samantha:       Katunga na man lang tawn na ang nahabilin, uy. Hunong na diha, Samuel. Maluoy ka. Para na nilang Mama ug Papa.

(Samuel burps)

Samuel:           Ay, excuse me. Hehe! Grabe. Busoga gyod nako, mga Sisters! The best gyod inyong mga luto, uy. Anak gyod mong Mama. Lami kaayo makada’g luto.

Samara & Samantha:  O, bitaw Samuela ka. Anak gyod ming Mama. Ikaw, anak sab kang Papa. Mao ra gyod ka’g nalawgan da. PG. Patay gutom.

Samuel:           Thank you for the food, mga Sisters! Uy, naa pa’y cake. Kaonon ko ni-

Samantha:       (Shouts) Samuel! Ayaw!

Samara:           Yes! Daog ko. Miistorya ka.

THE END



-Jave A. Matugas-
December 15, 2012

This story is inspired to the story of the newly wedded husband and wife who do not want to close the door of their house.


Matag Gutlo




Sukad nga king tigsuwat nahimugso
Tukmang kalipay, kaninyo mibutho
Batang babayeng resulta sa inyong panaghiusa
Jave ang gingalan ninyo kaniya

Karon ang batang babaye nagsulat
Mensahe alang kaninyo, unta madawat
Sulod adto mao ang naa sa iyang dughan
Mga pulong nga dili gyod ninyo madunggan

Ma ug Pa, salamat sa sakripisyo
Dugo ug singot, gipagawas ninyo
Aron saktong pagdako ug igong pagkat-on
Ang kanakong inyong anak akong maangkon

Sa paglabay sa mga katuigan
Pagmahal nga wa’y sama, akong nabatyagan
Sa pamulong di man ninyo masulti
Apan Ma ug Pa, kana akong nabati pirmi

Salamat gyod sa tanan
Sa kalipay, sa kagul-anan
Sa inyong sobra nga pag-antos
Ang pagtinarong, akong ikabalos

Paminaw gyod, Mama ug Papa
Madunggan kini ninyo, panagsa ra
Tungod sa hilabihan ninyong pagpangga nako
Pagmahal sa usa ka anak, alang lang ninyo matag gutlo




-Jave A. Matugas-
December 17, 2012